Geluk tussen de waslijnen

Het was een weekenddag zonder verplichtingen.
De zon wilde ons laten geloven dat het nog zomer was.
Grappenmaker. De bomen kleuren al in hun herfsttooi.
Het zijn momenten. Het besef dat je gelukkig bent.
De beschrijving van de aanleiding zelf is weinig poëtisch.
Dat zou slechts een weergave van een gebeurtenis zijn.
De details maken het verschil.
Het moment dat je naar buiten stapt,
de wasmand vol bonte kleuren.
Een zalige warmte die je begroet.
Lief die al druk bezig is geweest,
mij trakteert op een andere aanblik van de tuin.
De routinematige bezigheid van het ophangen van de was,
die geur, vermengd met pas gemaaid gras.

Terwijl je nog eens je hand langs het shirt strijkt, is het al begonnen.
Nauwelijks te beschrijven flarden van gedachten.
Lief staat naast je; het verlangen voelt net zo als eerst, zoals in het begin.
Nog steeds ben ik verliefd.

En intens gelukkig.