De dag dat ik het laatste vliegtuig zag,
was in maart van dit jaar.
We liepen buiten, het weer guurder dan voorspeld
en spraken over de schoolprestaties van zoonlief.
Normaal zouden wij op dat tijdstip vergaderen
of nadenken over gewichtige zaken.
Alle dagen liepen wij – samen, met elkaar.
Kinderen speelden buiten
fietsers kwamen voorbij
alsof alles gewoon en vredig was,
tot het laatste vliegtuig in de lucht
Het tegendeel bewees.
Met dank aan Hans Verhoog voor de toestemming en het gebruik van zijn foto.
Informatie over de auteur kan je vinden op Over Mirjam (mijmert).
Volgen? Klik op de knop.
Werk in opdracht? Graag! Mail me met jouw vraag op mirjamnoach@gmail.com.
Veel plezier met het lezen van mijn mijmeringen en gedichten.
(Op alle publicaties van Mirjam mijmert rust auteursrecht. Kopiëren alleen toegestaan nadat via Mirjam mijmert hiervoor toestemming is verleend).
Bekijk alle berichten van mirjammijmert
Mooi Mirjam. Sterkte!
________________________________
LikeLike
Dank je wel Emma. Jij ook.
LikeLike
Mooi!
(ik kan niet liken via wordpress want dan moet ik mezelf aanmelden (heb ik geen zin in 😊)
LikeLike
Post je het ook op facebook?
LikeLike
Zeker! En de status daarvan is openbaar. Als je op mijn naam zoekt, kan je het vinden. Delen mag altijd 😊
Dank je wel Marjolein.
LikeLike