poëzie en proza, lezen en luisteren
Met mijn kop omhoog, naar die strakblauwe hemel.
De zon schijnt volop aan
een strakblauwe hemel.
De kou hangt nog in de lucht.
Met mijn kop omhoog
naar die strakblauwe hemel
waait de wind door mijn haar.
Met muziek in mijn oren,
loop ik langs het water.
Ik lach, dit maakt me blij
want dit is geluk en dat maakt me vrij.
Ook te beluisteren!
Haar wandeltempo lag laag, je zou het snel slenteren kunnen noemen.
De duinen zijn veel dichterbij dan ze dacht. Eindelijk kan ze daar urenlang rondstruinen zonder dat afstand een drempel is.
Ze bewaren geheimen, de duinen. Dat voel je, als je de tijd neemt om goed te kijken en te voelen waar je je begeeft. Wild en ruig, onverschrokken liggen ze daar en geen zee te hoog of storm te hard. De duinen zijn onze oeroude poortwachters tussen zee en land.
Ook goede dingen komen tegelijkertijd
Met iedere stap die ze verder van huis liep, voelde ze het lichter worden, alsof er een last van haar schouders viel. Wat een verschil maakte dat.
Al lopende memoreerde ze dat hun tijd hier ook een beladen periode was geweest. Achteraf gezien hadden ze een groot risico genomen, het had hun relatie kunnen schaden maar ja, als het zo goed voelt om samen te zijn, dan kan je tien jaar wachten óf na een jaar gaan samenwonen.
Het najaar is net zo onvoorspelbaar en grillig als het voorjaar.
Het was een tijd geleden dat ik haar had gezien. Ze had het druk en was gestrest, de opdrachtgever deed moeilijk en ze zocht andere werkruimte. Bij haar was het altijd hollen. Gelukkig was er tussendoor telefonisch contact geweest.
De dag dat ik het laatste vliegtuig zag,
was in maart van dit jaar.
We liepen buiten, het weer guurder dan voorspeld
en spraken over de schoolprestaties van zoonlief.
Normaal zouden wij op dat tijdstip vergaderen
of nadenken over gewichtige zaken.
Alle dagen liepen wij – samen, met elkaar.
Kinderen speelden buiten
fietsers kwamen voorbij
alsof alles gewoon en vredig was,
tot het laatste vliegtuig in de lucht
Het tegendeel bewees.
Met dank aan Hans Verhoog voor de toestemming en het gebruik van zijn foto.
Mirjam mijmert 