Dit keer doe ik het; reageren op berichtgeving van de NOS waarom vrouwen het niet redden in de Amerikaanse voorverkiezingen, een inhoudelijk interessant artikel.
Al lezende denk ik: hoeveel vrouwelijke Minister-Presidenten hebben we gehad in Nederland? Hoeveel aandacht krijgt dat in de Nederlandse journalistiek? Welk onderzoek is daarnaar gepleegd en hoe vaak is dat een headline artikel? Hoeveel vrouwelijke fractievoorzitters hebben we?
We klagen over het bedrijfsleven en het mannenbolwerk, in de politiek is het precies eender. Zijn er geen vrouwen met politieke ambities of speelt in de politiek – met ook haar voorbeeldfunctie – precies hetzelfde? Komt de ongelijke verdeling van mannen en vrouwen in het kabinet vaak genoeg aan de orde in de media?
Daarnaast is mijn mening dat het schandalig is dat dit vooruitstrevende land zo achterloopt in haar (politiek) bestuurlijke ambities.
Het is ook best eng, verandering. Stel je voor dat we worden geregeerd door vrouwen, of dat vrouwen in een Raad van Bestuur de meerderheid vormen.
Ik ben ervan overtuigd dat steeds meer vrouwen hun weg zullen vinden in de politiek en in het bedrijfsleven, totdat een gezond evenwicht is ontstaan. Het is een kwestie van geduld en doorzettingsvermogen en dat laatste is bij vrouwen in ruim voldoende mate aanwezig. Ik hoop dat in aanloop naar de eerstvolgende verkiezingen in Nederland (17 maart 2021), alle vrouwen met een beetje politieke ambitie zich alvast melden bij hun politieke partij en hun stem laten horen. Ik hoop dat vrouwen veel media-aandacht krijgen en dat alle mannen díe vrouwen vol overtuiging steunen.
Omdat ik erin geloof dat we beter worden van gelijkwaardigheid.
Voor morgen een goede Internationale Vrouwendag gewenst.
Mirjam mijmert 