Ik heb daar gezeten
aan de rand van die wal
zo laag als in het spreekwoord
verdrietig over een liefde
waaraan ik waarde hechtte
die waardeloos bleek.
Nu is het later,
bracht de ware liefde mij zoveel meer
dan ik had kunnen bedenken
daar aan de rand van de geschiedenis
en de diepte.
Altijd beseffend
hoe bijzonder het blijft
elkaar te hebben gevonden
in deze wereld vol mensen
op zoek naar kostbare Liefde.
Het meest nagestreefde bezit
dat je nooit zult hebben
omdat iedereen altijd van zichzelf blijft.
Het vurige verlangen
en de hartstochtelijke hartstocht
Ach de liefde, zo mooi en bedwelmend
Voor altijd
zolang die ander er is.
weer zo,n mooi. warm en ontroerend gedicht. Je blijft een bijzonder mens.
LikeLike
Wat lief toch weer! Dank je wel Liesbeth.
LikeLike