Internationale Vrouwendag

Vandaag is het Internationale Vrouwendag. Daarover heb ik gemengde gevoelens want:

• Vrouwen bepalen de helft van de wereldbevolking en nog steeds is het nodig om aandacht te vragen om in vrijheid en gelijkheid te mogen leven. Dat feit alleen al zou je aan het denken moeten zetten.
• Eén hele dag per jaar? Behandeling van gelijkheid zou een continu punt van aandacht moeten zijn.

Voor mij voelt Internationale Vrouwendag als een baby die gepamperd wordt.

Natuurlijk is er verandering gaande. Sinds 1956 zijn vrouwen in Nederland handelingsbekwaam voor de wet en dat was mede onder druk van de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen (NVVH)*. Vandaag de dag zijn er in Nederland meer meisjes die doorstuderen dan jongens. Dat zij al hun bekwaamheden krachtig mogen manifesteren. Het is mijn hoop en uitdrukkelijke wens dat zij voltooien waar al zolang naar gestreefd wordt. En wat mij betreft mag dat in hoger tempo dan tot nu toe gedemonstreerd. Zo gelijk we zijn in aantal, zo gelijk zijn we ook in capaciteit. Het glazen plafond (of vloer, het is maar net hoe je er tegenaan kijkt) zal ooit barsten en ook in andere dan werksituaties verdienen vrouwen een gelijke positie met dito rechten. Zoals mannen gecomplimenteerd mogen worden over de zorgtaken die zij verrichten.

Zolang 8 maart Internationale Vrouwendag is, blijft Mannendag een droom. Net zoals Kinderdag onzin is volgens mijn moeder want: ‘het is iedere dag kinderdag’.
Ziet u ook een overeenkomst?

* De NVVH heeft een naamswijziging ondergaan en heet tegenwoordig Koninklijk NVVH-Vrouwennetwerk. Voor meer informatie: http://www.nvvh.nl