Parallel

Foto door Pixabay op Pexels.com

Ik zag de parallel met de menselijke opbouw,
het omhulsel waar in de loop van het ontstaan de bloedbaan, spieren en organen op elkaar zijn afgestemd

De woning met de kale muren en de grijze betonnen grond.
Leidingen van diverse aard tonen zich open en bloot aan de toekomstige bewoner.
Het huis is in opbouw; verbindingen tussen systemen worden gelegd en aangesloten tot een functionerend op elkaar afgestemd geheel.
Wanden en vloer worden bekleed, laag na laag aangebracht.
Het wordt er warm en leefbaar.

Gili Trawangan

Foto door Flo Dahm op Pexels.com


De onschuld van het tafereel deed mij al het andere vergeten.

Het was moeilijk de slaap te vatten. Wild en traag draaiend tikten de minuten voorbij in de onuitputtelijke stroom over van alles en nog wat.
De gedachte aan slapen dreef een herinnering naar de oppervlakte.
De onschuld van het tafereel deed mij al het andere vergeten.

Vurige zaligheid

Foto door Cameron Yartz op Pexels.com


Totdat de dagelijkse gang van zaken weer de overhand neemt en we ons laten regeren door onze kop, is er dat ene moment van vurige zaligheid.

Heb jij dat wel eens, dat je volstrekt onverwacht in aangename verrassing raakt bij de zachtheid van de huid die je zo goed kent, die je al zolang liefhebt.
En toch, soms, wanneer je in totale onbevangenheid verkeert, is die aanraking meer dan een streling of liefkozing. Dat je opnieuw beseft hoe bijzonder het is de zinnelijkheid te ervaren en voelt hoe intens liefhebben kan zijn.