Tag: geluk

Het is 27 december, nog een paar dagen en dan is 2019 voorbij.
Dat betekent ook dat het nog maar een paar dagen duurt voordat een nieuw, vers jaar van start gaat.
Al vlot nadat de eerste minuten van 2019 waren verstreken, voelde ik dat het heel anders dan 2018 zou worden. Dát was mijn jaar. Een aaneenschakeling van hoogtepunten.
Omdat de kans gering is dat het twee jaar achter elkaar geweldig is, hield ik er rekening mee dat 2019 kon tegenvallen. Verwachtingsmanagement.

Toen ik over dit jaar aan het nadenken was, kwam ‘krampachtig’ in me op. Het hele jaar in dat woord samengevat. Er gebeurde van alles en dat alles kostte veel moeite en de uitkomst viel een aantal keer flink tegen. De investering was groot, de opbrengst minimaal. Het zat erin en kwam er slechts ten dele uit.
Een verlies op persoonlijk vlak en de impact daarvan, blijf ik voor me uitschuiven zodat het nooit echt wordt en een soort status quo oplevert waarin het gebeurde nooit heeft plaatsgevonden. Gestreden strijd waar geen winnaars waren.
Verkrampt. Niks stroomde en het was hard werken iets gedaan te krijgen.

Ha, en dan 2020! Een nieuw decennium, startend met het jaar waar ik zóveel zin in heb. Het jaar waarvan ik nu al vrolijk word en in het teken lijkt te staan van zonneschijn en vreugde. Het jaar waarvan ik weet dat de start van de rest van mijn leven gaat aanvangen. Waarin bezegeling plaatsvindt van wat en wie mij het liefste is. Het jaar waarin de liefde hoogtij viert.
Het jaar waarin ik ga bouwen aan de toekomst. Waar het wél stroomt en waar de verkramping achterwege blijft. Omdat na bezinning de weg is vrijgemaakt om het allemaal iets minder serieus te nemen. Omdat ik een manier ga vinden, door die ene zin die iemand hoogstwaarschijnlijk achteloos zegt, of die ik tegenkom in een boek, waardoor het wél lukt.
Omdat ik, meer dan de afgelopen twee jaar, mezelf mag zijn zonder op zoek te gaan naar iets anders of te moeten voldoen aan prestaties die een bepaalde verwachting in zich dragen.

En ik laat me meevoeren, geen idee waar naartoe, maar ik sta ervoor open. Ik ga weer kijken en onder de indruk zijn, er komt weer inspiratie en daaruit voortvloeiend woorden, die – achter elkaar gezet, zich moeiteloos tot een zin, alinea, gedicht of tekst vormen.
Ik heb zo’n zin in 2020 dat ik het krampachtige van 2019 al bijna ben vergeten.

Bijna. Zonder voorbij te gaan aan, door nog even stil te staan bij….
En dan te beseffen dat wat ooit was, nooit meer terugkomt.

Ik wens jullie een gezond en gelukkig 2020.

Alle liefs,
Mirjam Noach ♥♥♥