Vurige zaligheid

Foto door Cameron Yartz op Pexels.com


Totdat de dagelijkse gang van zaken weer de overhand neemt en we ons laten regeren door onze kop, is er dat ene moment van vurige zaligheid.

Heb jij dat wel eens, dat je volstrekt onverwacht in aangename verrassing raakt bij de zachtheid van de huid die je zo goed kent, die je al zolang liefhebt.
En toch, soms, wanneer je in totale onbevangenheid verkeert, is die aanraking meer dan een streling of liefkozing. Dat je opnieuw beseft hoe bijzonder het is de zinnelijkheid te ervaren en voelt hoe intens liefhebben kan zijn.

Groter dan de som der delen

Voor het laatst in maart
stond dit koor in zijn geheel op de risers,
waar je stappen zet,
over de schouder van een ander meekijkt.
De plek, waar je de energie van degene
voor, naast en achter je voelt;
waar je wordt overspoeld
door golven van geluid, krachtig en ver reikend.

Risers als plek van samenkomst.
Verbonden door ragfijne draden,
gesponnen door degene die voor het koor staat,
en ons naar grote hoogten dirigeert.
Risers als plaats waar je opgaat in het geheel.

Dat geheel is gebleven,
zoveel maanden na die laatste keer op de risers.
Omdat we dat willen.
Omdat er alles aan wordt gedaan
het geheel te behouden.

Deze kerst is SU uitzonderlijk stil.
Nu kunnen we reflecteren
op het geheel van gebeurtenissen,
beseffen wat we wél hebben,
hoeveel samenzijn betekent.

Laten we elkaar blijven steunen
tot het moment daar is
om gezamenlijk de risers te betreden,
weer boven onszelf uit te stijgen,
de kracht van Singing Unlimited te ervaren.

SU is US

Liever luisteren?