Midden-Limburg – Mirjam mijmert

_{Steeds weer kom ik hier tot rust terwijl ik jubelend langs de maisvelden fiets}

Steeds weer als ik hier ben denk ik, wat een mazzel
dat ik jou heb ontmoet en dat jij mij meenam
naar jouw land en jouw familie waar ik geen woord
versta van het gesprek, maar wel begrijp dat het onderwerp
tot in detail wordt besproken.
Mazzel dat jij mij meenam naar jouw streek;
de streek die wij al in diverse variaties aantroffen:
in opkomst, verdroogd en dor en nu,
zompig van het oeverloze water dat het land overspoelde.
Het groen en de zon, de jaloersmakende huizen
met achtertuinen die uitkijken op mijmeringvolle graslanden,
waar dorpen nog dorpen zijn en waar de stilte nog stil is.
Steeds weer kom ik hier tot rust terwijl ik jubelend
langs de maisvelden fiets, op weg naar de zoveelste
glooiing die mij weer een ander uitzicht brengt.
Uitzicht waarnaar ik kan verlangen op
de lange weg hiernaartoe. Een vreugdevol uitzicht.
Jouw land is ook mijn land geworden.
Net zoals jij de mijne werd.

Liever luisteren?

Eind juni verkeerde ik in de gelukkige omstandigheid een week in Midden-Limburg door te brengen. Het is daar zo prachtig, dat moest worden vastgelegd in een gedicht. Met de herfst in het vooruitzicht een fijne herinnering aan afgelopen zomer.

Afbeelding Meinweg

Ode aan Midden-Limburg

De dorpjes in Midden-Limburg
Zijn in deze hitte
Als tijdens een siësta,
Net zo slaperig.
De straten leeg,
De rolluiken naar benee.
De weg slingert
Glooiend omhoog
De zoveelste ijssalon passerend.
Bij knooppunt 80
Wordt het menens;
De Meinweg wordt
Mijn Weg en dwalend over het pad
Tintelt bij vlagen
Dennengeur als wasverzachter.
Het geknerp onder de banden
De dichte begroeiing langs het pad.
Niet eerder was Limburg
Zo spannend en adembenemend mooi.
Omgeven door vrolijke twitteraars
Van divers pluimage;
Rood, bont en geel.
Onderwijl wordt de tocht voortgezet,
Langs ruisende akkers en groene velden
Waar koortsachtig geprobeerd wordt
De aanplant te behouden,
In de brandende zon.
De scherpe bocht
Geeft oneindige vergezichten,
Rijgt oudheid en moderniteit
Naadloos aaneen
Langs de mond van de Roer
Waar het goede leven
Uitbundig op ons wacht.