ontwikkeling – Mirjam mijmert

Machinerie

Hoeveel gaat het jou opleveren als je mag doen en laten wat je wilt, als je de middelen hebt om te doen en laten wat je wilt.

En wat als het altijd zondag is? Als de benaming van de dag er niet meer toe doet omdat dagen in elkaar overvloeien, voor jou geen deadline meer geldt of een starttijd waarop alle systemen als vanzelfsprekend in werking treden en de radertjes van eenieder ineen scharnieren zodat de een de ander voort- of aandrijft.

Wat als je buiten werking bent gesteld. Je dienstjaren zitten erop of jij was aan vervanging toe. Misschien hebben ze een nieuw exemplaar op de kop getikt, die een veel luxer uitvoering bleek en jij was al de verbeterde versie van die daarvoor.
Wat als het nou eens heerlijk is dat je niet langer dat radertje bent en zelf bepaalt wat je allemaal laat wachten omdat je toch zeeën van tijd hebt?
Als je ondervindt dat waar de machinerie zich druk om maakt, minder relevant blijkt te zijn als je van de zijlijn toekijkt en merkt dat alles gewoon doordraait en dit in plaats van angst, opluchting schept.

Hoeveel gaat het jou opleveren als je mag doen en laten wat je wilt, als je de middelen hebt om te doen en laten wat je wilt.
Als in die zee van tijd een energiebom barst, die golven en stormen voortbrengt waarin jouw creativiteit eindelijk tot uitspatting komt waar het eerder bij borrelend wensdenken bleef omdat je onderdeel was van die continubeweging.

Zou je terugverlangen naar de tijd waarin jij je bijdrage leverde aan die beweging, omdat je daarin ook een stimulans vond, omdat je wordt uitgedaagd mee te gaan in de ontwikkeling die altijd in ontwikkeling is? Als je daarbuiten raakt, sta je misschien stil en zoals dat gaat met machinerie; die roest vast. Of heb je een plan en ben je erop voorbereid bezig te blijven?

Het lijkt mij heerlijk, dagen die in elkaar overvloeien alsof het altijd zondag is. De machine volledig geautomatiseerd op volle toeren laten draaien, zoals een wasmachine is voorgeprogrammeerd om het vuile werk op te knappen.
Dan trek ik me terug in mijn eigen machinekamer waar alles onophoudelijk staat te stampen en continu verbindingen produceert. Waarvan die ene bruikbaar blijkt in de volgende stap naar realisatie van dat verdergelegen doel.

Liever luisteren?

Mijlpaal

Dit is het.
Niet stilstaan bij het nu
of aanvaardend dat er
een eindstation is.
Door wil ik. Verder
woord na woord ontrafelend en groeiend
in de nieuwe fase die is gestart,
verbindingen leggend
tussen heden, verleden, zijn en wat komt.
Opgetogen en tegelijk gejaagd
over wat voor mij ligt en wat zich vormen gaat.
Ieder moment van het proces opzuigend,
van ontstaan tot volbrenging.
Als een mijlpaal zal het zijn
stevig gedragen op grond van geschiedenis
het resultaat voor altijd te zien.

Liever luisteren?

Geen probleem

Taal is altijd aan verandering onderhevig, en dat kan soms best lastig zijn. ‘Groter als’ en ‘hun hebben’, bijvoorbeeld. Het wordt zo vaak gezegd dat je zou kunnen denken dat het correct Nederlands is.
Of het wonderlijke: zij zit al de hele dag op haar telefoon.
Best onhandig.

Een andere taalontwikkeling die zich in korte tijd heeft ontpopt: het ‘geen probleem’ antwoord zoals in bijgaand voorbeeld:
‘Wil je mij die schaar aangeven?’
Schaar wordt aangereikt.
‘Dank je wel.’
‘Geen probleem.’

Het is fijn te weten dat het gevraagde voor diegene geen probleem is, terwijl ik steeds denk als ik dat hoor: wat is er toch gebeurd met ‘graag gedaan’?
Misschien wil je ermee duidelijk maken dat je weliswaar geen probleem had het gevraagde te doen, maar of je dat graag deed, is iets anders. En alleen ‘gedaan’ zeggen staat heel raar.
Toch denk ik dat er een andere reden voor is en dat de oorsprong van ‘geen probleem’ ligt in Amerikaanse televisie- of filmseries waarin het antwoord No problem veelvuldig voorkomt.
Series. Laten we die nu, meer dan ooit tevoren, altijd en overal kunnen kijken. Op de televisie en je telefoon.
Zelfs als je er op zit. Geen enkel probleem.