Op de kortste dag van het jaar publiceer ik mijn allerlaatste gedicht als Polderdichter Haarlemmermeer 2018 – 2019. Twee jaar lang heb ik dit ambt mogen uitoefenen. Met veel plezier en naar beste vermogen heb ik er invulling aan gegeven. Iedereen die haar of zijn steentje heeft bijgedragen (posters, kaarten, het gedicht op straat, foto’s, opnames, voordrachten, interviews en persberichten): bedankt! Er heeft zich een mooie collectie aan materiaal gevormd.
Haarlemmermeer verdient een Polderdichter. Deze gemeente is er een van uitersten: geschiedenis en vooruitgang komen hier bij elkaar. Genoeg om in een gedicht te vatten.
Met liefde,
Mirjam Noach
Polderdichter Haarlemmermeer 2018 – 2019
Polderdichter Haarlemmermeer
Daar stond ik,
Vol trots en ongeloof;
de eerste Polderdichter Haarlemmermeer
We gingen van start, wat een eer.
Zoveel meegemaakt, samengevat in zestien gedichten
waarmee ik Haarlemmermeer mocht verlichten.
Daar lag ik, op straat en stond ik, aan het strand
Typte ik op het groenfestival mijn vingers blauw,
schreven we theequotes samen met jou.
We vierden met elkaar
de eenwording begin dit jaar.
Meneer Hoes werd mevrouw Schuurmans
opnieuw was daar een mooie kans
om de polder te roemen –
diens schoonheid te benoemen.
Tot slot bleek het allemaal te draaien om Zij / Hij
en bleek er zomaar een periode voorbij.
Twee jaar lang
Mocht ik jullie Polderdichter zijn.
Wat was het mooi, wat was het fijn.
Mirjam Noach
Polderdichter Haarlemmermeer 2018 – 2019
Mirjam mijmert 